اندیشه آرمانشهری در شعر معاصر عرب (با رویکرد به آثار جبران خلیل جبران، فوزی المعلوف، بدر شاکر السیاب، نازک الملائکه)

چکیده: آرمانشهر، یک جامعه آرمانی و مطلوب در خیال و رویای بسیاری از اندیشمندان بزرگ است که خاستگاه اولیه آن، ایده آلیسم افلاطونی در کتاب جمهوریت می باشد. پژوهش پیش روی به بررسی جایگاه این ایده ی فلسفی در شعر معاصر عربی می پردازد. در این راستا، مطالب در چهار بخش کلی، تنظیم شده است: ابتدا، ضمن معرفی مهمترین آرمانشهرها در گذر تاریخ، نحوه ی ورود اندیشه ی آرمانشهری به حوزه ی شعر و ادب بخصوص مکتب رمانتیسم، بررسی شده است. در بخش دوم به مفهوم دو مقوله زمان و مکان که بخش قابل توجهی از بار معنایی واژه آرمانشهر را دارند، پرداخته شده است. بخش سوم، به معرفی و شرح فنی و محتوایی اشعار معروفی اختصاص یافته است که محمل این ایده ی فلسفی هستند و در بخش پایانی مهمترین درونمایه های ادبیات آرمانشهری به شیوه ی تحلیلی و تطبیقی, بررسی می شوند. کلید واژه ها: آرمانشهر، شعر معاصر، زمان، مکان، درونمایه ها.